ویزای موقت سرمایه گذاری (E-2):
ویزای E-2 که به نام های مختلفی از جمله سرمایه گذاری کوچک یا سرمایه گذاری سبک بین ایرانیان معروف شده است، به دارنده آن اجازه می دهد برای مدت تعیین شده مشخص و به منظور سرمایه گذاری برای ایجاد یک کسب و کار جدید و یا خرید و مدیریت یک کسب و کار موجود، در آمریکا زندگی کند.
مبلغ مشخصی برای میزان سرمایه گذاری لازم در قانون مشخص نشده ولی بر این موضوع تصریح شده که مبلغ سرمایه گذاری می بایست متناسب با نوع کسب و کار تعیین شده بوده و درآمد حاصل از این سرمایه گذاری بتواند علاوه بر تامین هزینه خانوار متقاضی، به رونق و ادامه حیات این کسب و کار نیز کمک کند.
ویژگی این نوع ویزا که در نگاه اول بسیاری را به خود جذب می کند این است که پول سرمایه گذاری شده تحت مدیریت سرمایه گذار است. یعنی بطور مثال اگر شما متقاضی این نوع ویزا هستید می توانید با پولی که برای این منظور سرمایه گذاری می کنید، نسبت به خرید یک رستوران کوچک اقدام کرده و خود مدیریت کسب و کارتان را بر عهده بگیرید.
ویژگی دیگری که این ویزا دارد این است که از آنجا که هدف آن راه اندازی یا خرید کسب و کارهای کوچک است، نیاز به مبالغ زیادی برای سرمایه گذاری ندارد و بطور مثال می توان با مبلغی در حدود حداقل 200 هزار دلار برای درخواست این نوع ویزا اقدام کرد.
و اما این ویزا محدودیت هایی هم دارد که جذابیت آن را برای خیلی ها کم می کند. اولین محدودیت آن این است که این ویزا دوره اعتبار کوتاه مدتی دارد. به طور مثال ویزاهایی که در حال حاضر برای متقاضیان ایرانی صادر می شود دوره اعتبار دو ساله دارد و لازم است قبل از پایان اعتبار آن برای تمدید آن درخواست مجددی به اداره مهاجرت یا کنسولگری ارسال شود. تمدید این ویزا نیز به عوامل مختلفی بستگی دارد که مهم ترین آن موفقیت کسب و کار متقاضی از لحاظ مالی است.
دیگر محدودیت این نوع ویزا به متقاضیان ایرانی اختصاص دارد. بر اساس سیاست های فعلی ایالات متحده، ویزای E-2 برای متقاضیان ایرانی به صورت یکبار ورود (Single Entry) صادر می شود. یعنی اگر دارنده ویزای E-2 بخواهد از آمریکا خارج شده و به طور مثال برای دیدار خانواده و اقوام سفری به ایران داشته باشد، می بایست دوباره با در دست داشتن کپی پرونده اولیه خود به سفارت آمریکا مراجعه کرده و درخواست ویزای ورود نماید. سختی ها و مشکلات گرفتن وقت از سفارت، مصاحبه و انتظار برای بررسی های امنیتی (Background Check) که جزو مراحل اخذ ویزا است، دوباره بر سر راه متقاضی قرار دارد.
محدودیت بعدی به متقاضیانی بر می گردد که فرزندان آنان به مرز سنی 21 سال نزدیک می شوند. بر اساس قوانین مهاجرت آمریکا، فرزندان تا زمانی که سن آنان به 21 سال نرسیده و مجرد باشند، جزو خانواده متقاضی محسوب می شوند. پس اگر متقاضی E-2 فرزندی مجرد و 19 ساله داشته باشد، حداکثر زمانی که این فرزند می تواند تحت ویزای پدر / مادر خود قرار بگیرد 2 سال خواهد بود. پس از رسیدن به سن 21 سال در صورتی که فرزند در آمریکا حضور داشته باشد می بایست یا خود به صورت مستقل وضیعیت مهاجرتی را به یکی از روش های قانونی تبدیل نموده و یا خاک آمریکا را ترک کند. همچنین هرچه سن فرزندان به مرز 21 سال نزدیک تر باشد، احتمال دادن ویزای اولیه به آنان کمتر می شود به این دلیل که سفارت از مشکلاتی که فرا روی این نوع افراد قرا می گیرد مطلع است و نمی خواهد زمینه احتمال حضور غیرقانونی افراد در آینده را فراهم کند.
جدا از محدودیت هایی که در بالا ذکر شده و به ماهیت این نوع ویزا بر می گردد، محدودیت های دیگری نیز پیش روی متقاضیان ایرانی قرار دارد که در ارتباط با روش انجام و تامین پیش نیازهای لازم برای درخواست این ویزا است. برای آشنایی با این گروه از محدودیت ها، لازم است نگاهی به مراحل درخواست ویزای E-2 داشته باشیم.
این تصور اشتباه برای خیلی از افراد وجود دارد که این ویزا به متقاضی امکان می دهد تا برای انجام سرمایه گذاری به آمریکا بیاید و پس از ورود نسبت به انتقال سرمایه و راه اندازی کسب و کار اقدام کند، در حالی که شما وقتی برای مصاحبه به سفارت می روید، می بایست نشان دهید که سرمایه گذاری شما بر اساس مقررات انجام شده و شما در صورت داشتن ویزا، در اولین فرصت برای مدیریت کسب و کار در محل آن حاضر خواهید شد.
برای اخذ ویزای E-2 لازم است متقاضی در اولین قدم تصمیم بگیرد که قصد راه اندازی یا خرید چه کسب و کاری را دارد. پیدا کردن موقعیت و تعیین موضوع کسب و کار از اهمیت زیادی برخوردار است. به طور مثال اگر شما بخواهید یک رستوران کوچک راه اندازی کنید، تصمیم این که این رستوران در کدام محله، کدام شهرو کدام ایالت باشد خیلی تعیین کننده است و یا اینکه چه نوع غذایی برای ارائه به مشتریان ارائه می کنید؟ این تصمیم موقعی دشوارتر می شود که شما مجبور باشید این کار را از هزاران کیلومتر دورتر به انجام برسانید. انتخاب کسب و کار و توافقات تجاری برای معامله آن با صاحب ملک یا فروشنده می تواند توسط خودتان، بستگان و دوستان مقیم آمریکا و یا مشاور و نماینده معتمد خرید و فروش املاک تجاری (Broker) انجام شود.
انتخاب وکیل مهاجرت برای تکمیل حرفه ای و قانونی پرونده از دیگر مراحل مهم این کار است. با مشخص شدن کسب و کار مورد نظر، وکیل مهاجرت قادر خواهد بود پرونده را بر اساس آن پایه ریزی و تکمیل کند.
ثبت شخصیت حقوقی (شرکت)، کسب مجوز اختصاصی انتقال پول از وزارت خزانه داری ایالات متحده (OFAC License)، افتتاح حساب بانکی و دریافت کد اقتصادی و مالیاتی، انتقال سرمایه به حساب شرکت، پرداخت هزینه های خرید کسب و کار فعال و یا پرداخت هزینه های مربوط به اجاره محل، دکوراسیون، تامین تجهیزات، خرید کالا و مواد اولیه و ... از اقدامات دیگری است که می بایست به دقت انجام شود تا پرونده برای ارائه به سفارت آماده باشد.
و در نهایت مصاحبه در سفارت آمریکا که خود موضوع حائز اهمیت دیگری است. از آنجا که ویزای E-2 در زمره ویزاهای موقت یا غیر مهاجرتی (Non- Immigrant) قرار دارد، تصمیم در مورد دادن یا ندادن آن با سفارت است و به همین دلیل مصاحبه متقاضی نقش بسیار مهمی خواهد داشت. اگر چه تنظیم پرونده توسط وکیل متخصص بر اساس استانداردهای مورد قبول سفارت شانس موفقیت را افزایش می دهد ولی افسر کنسولی که کار مصاحبه را بر عهده دارد باید به این نتیجه برسد که متقاضی حائز تمامی شرایط لازم هست. باور این که فعالیت کسب و کار خریداری شده واقعی بوده و درآمد آن بیشتر از هزینه های زندگی متقاضی و خانواده اش است، متقاضی به اندازه کافی در کشور خود ریشه دارد تا پس از مدت موقت ویزا به کشور خود بازگردد، اطمینان از توانایی متقاضی در انجام وظایف مدیریت کسب و کار خریداری یا راه اندازی شده از جمله مواردی است که افسر روادید در پی اطلاع از آن است. به طور مثال اگر قرار است شما یک کسب و کاری را در شهری از آمریکا راه اندازی کنید که به دلیل نوع کار و موضوع فعالیت، نیاز به تسط به زبان انگلیسی برای مدیریت آن ضروری است، افسر کنسولی توقع دارد تا شما در هنگام مصاحبه تسلط به زبان انگلیسی را به اثبات برسانید.
نتیجه اینکه ویزای E-2 برای کسانی مناسب است که قصد دارند برای مدت زمان موقت چندساله و به منظور ایجاد و مدیریت کسب و کار به آمریکا بیایند و در دوره اعتبار ویزا در آمریکا ساکن باشند.